De 30%-regeling is een zeer voordelige regeling, maar helaas niet van toepassing op iedereen die in Nederland komt werken. Er moet aan de volgende verplichte voorwaarden worden voldaan.
Voorwaarden
- Er is sprake van betaald werk in Nederland bij een Nederlandse werkgever/inhoudingsplichtige.
- Er is sprake van specifieke deskundigheid die niet of nauwelijks te vinden is op de Nederlandse arbeidsmarkt.
- De werknemer is van buiten Nederland aangeworven.
- Werkgever en werknemer dienen samen een aanvraag voor de 30%-regeling in.
Specifieke deskundigheid
Er is sprake van een specifieke expertise als er voldaan wordt aan een salariscriterium. Dit salariscriterium is afhankelijk van de leeftijd en het opleidingsniveau van een werknemer.
Een werknemer, komt in aanmerking als het salaris per jaar, exclusief het voordeel van de 30%-regeling, hoger is dan de volgende ondergrens:
€ 46.107 in 2024
€ 41.954 in 2023
€ 39.467 in 2022
€ 38.961 in 2021
Om het maximale voordeel van de 30%-regeling te behalen dient iemand, ouder dan 30 jaar, dus minimaal het volgende brutosalaris te ontvangen:
€ 65.868 in 2024
€ 59.935 in 2023
€ 56.382 in 2022
€ 55.659 in 2021
Voor iemand jonger dan 30 jaar, met een Nederlands masterdiploma (of een gelijkwaardige buitenlandse mastertitel), geldt een lager salariscriterium. Het salaris, exclusief het voordeel van de 30%-regeling, dient meer te zijn dan:
€ 35.048 in 2024
€ 31.891 in 2023
€ 30.001 in 2022
€ 29.616 in 2021
Om het maximale voordeel van de 30%-regeling te behalen dient iemand, jonger dan 30 jaar, dus minimaal het volgende brutosalaris te ontvangen:
€ 50.069 in 2024
€ 45.559 in 2023
€ 42.859 in 2022
€ 42.309 in 2021
Voor iemand die wetenschappelijk onderzoek doet bij een aangewezen onderzoeksinstelling, of arts in opleiding tot specialist is, geldt geen salarisgrens.
Buiten Nederland aangeworven
Deze voorwaarde houdt in dat een werknemer in de 24 maanden voorafgaand aan de eerste werkdag in Nederland meer dan 16 maanden op een afstand van meer dan 150 kilometer van de Nederlandse grens moet hebben gewoond. Iemand die in België of Luxemburg heeft gewoond, voldoet niet aan deze voorwaarden, en ook niet aan bepaalde delen van Frankrijk, Duitsland, het Verenigd Koninkrijk en zelfs Denemarken.
Als iemand tijdens de aanwerving in het Caribische deel van het Nederlandse Koninkrijk (Aruba, Bonaire, Sint Eustatius, Saba, Curaçao of Sint Maarten) woonde, wordt dit ook beschouwd als aangeworven vanuit het buitenland.
De werknemer dient zelf met bewijsstukken te kunnen aantonen dat er sprake is geweest van wonen in het buitenland.
